Hayat hikayedir...

"Hayat hikayedir, ve bir insanı sevmek, onun hikayesini sevmektir" der Alman filozof Martin Heidegger. 

İnsanı dinlediğinizde hep bir hikayesi vardır. Bir yerden bir yere giden, uzun yol hikayeleri. Tercihlerle dolu, seçimlerle dolu, dönemeçlerle dolu yol hikayeleri. Tayfun Talipğolu'nun dediği gibi "Başındayız biliyorum, sonu da yok bu yolculuğun. Nöbet sırası bizdeymiş gibi geldi bana." herkes benzer hikayeleri nöbetleşe yaşıyor. Benim hikayem de öyle. 27 Nisan 2013'te nöbet sırası bize gelmişti sanki.

Bir insanı ne kadar tanıyabilirsin ki 'evet, ben bu kişiyle yola başlamalıyım' diyebilesin. Hayat seçimlerle dolu. Sonuçta seçmiştim. Karar vermiştim. Bir adım atmıştım. Nasıl bir yol olacağına dair hiçbir fikrim yoktu ama yola çıkmaya karar vermiştim artık. Geri dönüşü vardı elbette ama ben bu yola devam edebileceğime inanıyordum. Bu inancın kaynağı neydi bilmiyordum başta, sonradan anladım ki bu, bir bahar gününde dikilmiş çınar fidanını eli hünerli bir bahçıvanın besleyip büyüttüğü koca bir ağacın yaprakları altında hissedilen huzurdu.

 

Bu bir sevdanın adıydı, 'Fatmacık' diye okunuyordu...